Nieuws
Interview met Femke – over de kracht van de natuur, herstel door natuur en de GGZ
Femke is een van de bosbadgidsen van het Bostherapiecentrum. Ze werkt met groepen en individuele cliënten in het groen en verkent steeds manieren om de natuur een plek te geven. We spraken haar over haar werk, haar ervaringen met professionals uit de GGZ en haar wensen voor de toekomst.
Femke, wat doen jullie precies bij het Bostherapiecentrum?
Binnen het Bostherapiecentrum brengen we een breed palet aan achtergronden en expertises samen: zo zijn onze teamleden o.a. bosbadgids, vitaliteitscoach, IVN-natuurgids, (buiten)psycholoog of miksang-fotograaf.
Onze hoofdrichting is shinrin-yoku (bosbaden) – de kunst van het je onderdompelen in het bos om te vertragen, te verbinden en te herstellen. Daarnaast bieden we ook andere vormen van natuurbeleving aan, zoals mind-walks, natuurwandelingen en stiltewandelingen, die allemaal hetzelfde doel delen: mensen opnieuw in contact brengen met de natuur en haar heilzame werking.
We bieden via op maat gemaakte trajecten veel mogelijkheden voor uiteenlopende doelgroepen en markten, zoals het bedrijfsleven, de zorg, het onderwijs en particulieren. Zo sluiten onze programma’s altijd aan bij de specifieke context en behoeften van de groep.
Vanuit het Bostherapiecentrum zoeken we actief naar samenwerking – met onder andere de GGZ, Arbo-diensten en natuurbeheerorganisaties zoals Staatsbosbeheer. Daarbij is het gesprek voor ons altijd het vertrekpunt: hoe kunnen we via verbinding met elkaar én met de natuur elkaar versterken en samen bijdragen aan meer welzijn, veerkracht en duurzaamheid.
Wat vind je op dit moment het leukste bij het Bostherapiecentrum?
Ik ben hartstikke trots op onze samenwerking met de (Groene) GGZ, waaronder GGZ Eindhoven en GGZ Noord-Holland-Noord. Zij zijn echt koplopers als het gaat om natuurtherapieën integreren bij bestaande zorg en laten zien hoe zorg en natuur hand in hand kunnen gaan.
Een inspirerend voorbeeld daarvan is Matthijs van Middelkoop, groene psychiater bij GGZ Noord-Holland-Noord. Vanuit zijn visie op herstel en welzijn speelt de natuur een belangrijke rol. Niet voor niets heeft hij zich verder verdiept in dit werkveld en is hij inmiddels ook opgeleid als bosbadgids bij de Forest Therapy Hub.
Binnen trajecten rond natuur en gezondheid hebben we al een aantal keer samen op het programma gestaan, waarbij de verbinding tussen zorg en natuur telkens centraal stond. Het zou fantastisch zijn als Matthijs in de toekomst ambassadeur wordt voor de samenwerking tussen bosbadgidsen en de GGZ – een brug bouwend tussen de bestaande reguliere zorg en natuurtherapieën zoals bosbaden.
Je gaf onlangs een bosbad op een symposium met zorgmedewerkers van de GGZ. Hoe was dat?
GGZ Eindhoven organiseerde dit symposium. Zij zijn, net als GGZ Noord-Holland-Noord, een voortrekker als het gaat om natuur en mentale gezondheid. Dit symposium was onderdeel van hun programma: ‘Licht, leefstijl en Natuur voor mentale gezondheid’. Dat zegt eigenlijk alles. De opkomst was trouwens daverend: meer dan 140 aanmeldingen.
Tijdens onze workshop bosbaden – Bostherapiecentrum was gevraagd invulling te geven aan het onderdeel Natuur – vertelde een van de psychologen na de sitspot: “Nu weet ik het! Ik wil gewoon niet meer degene zijn die praat, maar de natuur haar stem geven.” Dat raakt me. Het laat zien wat er kan gebeuren als de meer-dan-menselijke wereld als het ware mee gaat gidsen in een bosbad en iemand opeens voelt dat het niet altijd om praten hoeft te gaan, dat het genoeg is om er gewoon te zijn.
Wat mij ook inspireerde was onderzoek naar lichtvlekken. Bosbadgidsen kennen Komorebi – het licht dat door bladeren valt – maar er is nu echt onderzoek gedaan naar wat er gebeurt als mensen in de natuur naar lichtvlekken kijken, vergeleken met kunstlicht. De uitkomst is opvallend: wanneer het natuurlijk licht is (of hier erg op lijkt) is het effect het grootst en de soft fascination die daarbij ontstaat blijkt een mens heel goed te doen.
Wat hoop je dat er de komende jaren verandert in de GGZ?
Ik hoop dat de Natuur als therapeut en behandelkamer erkend wordt en dat we nauwer kunnen aansluiten bij het bestaande zorgsysteem. Dat is goed voor de cliënt én de behandelaar.